I evo mene KONAČNO nakon sto godina, ponovo pišem post..... Uglavnom kod mene nema ništa novog..... Općenito stalno idem nekam van, i tak... Evo npr., sad zadnji petak samo prvo svi bili u zeru, popili dve cuge, a onda smo Nika, Pels, Roxi, Mišo, Andi i ja otišli do "Ti&Ja" i tam smo popili par cugi, poslje smo otišli do šalate, al tamo nismo bili dugo. I kad na kraju više nismo znali di bi išli kupili smo cugu i vozili se! Uglavnom bilo je legendarno!!! prošli smo cijeli Zagreb, poslje smo još otišli napravit đir po kvartu i u pet otišli doma..................!!!!!!! |
Ayer a nuestros labios les sobraban las palabras Porque en los ojos nos espiábamos el alma y la verdad no vacilaba en tu mirada Ayer nos prometimos conquistar el mundo entero Ayer me juraste que este amor sería eterno Por que una vez equivocarse es suficiente Para aprender lo que es amar sinceramente Que hiciste? Hoy destruiste con tu orgullo una esperanza Hoy empańaste con tu furia mi mirada Borraste toda nuestra historia con tu rabia Y confundiste tanto amor que te entregaba Con un permiso para así romperme el alma Que Hiciste? Nos obligaste a destruir las madrugadas Y nuestras noches las ahogaron tus palabras Mis ilusiones acabaron con tus farsas Se te olvidó que era el amor lo que importaba Y con tus manos derrumbaste nuestra casa Ayer los dos sońábamos con un mundo perfectoMańana que amanezca un día nuevo en mi universo Mańana no veré tu nombre escrito entre mis versos No escucharé palabras de arrepentimiento Ignorare sin pena tu remordimiento Mańana olvidaré que ayer yo fui tu fiel amante Mańana ni siquiera habrá razones para odiarte Yo borraré todos tus sueńos en mis sueńos Que el viento arrastre para siempre tus recuerdos żQue Hiciste? Hoy destruiste con tu orgullo una esperanza Hoy empańaste con tu furia mi mirada Borraste toda nuestra historia con tu rabia Y confundiste tanto amor que te entregaba Con un permiso para así romperme el alma żQue Hiciste? Nos obligaste a destruir las madrugadas Y nuestras noches las ahogaron tus palabras Mis ilusiones acabaron con tus farsas Se te olvido que era el amor lo que importaba Y con tus manos derrumbaste nuestra casa . . . . . . Y confundiste tanto amor que te entregaba Con un permiso para así romperme el alma żQue Hiciste? Nos obligaste a destruir las madrugadas Y nuestras noches las ahogaron tus palabras Mis ilusiones acabaron con tus farsas Se te olvido que era el amor lo que importaba Y con tus manos derrumbaste nuestra casa... |
Ovako, Anamarija Ptičak ide samnom u razred. Nemrem ti je ovako sad opisivat jer mi takve stvari nejdu baš dobro pa ti i ne bi puno značilo. isto tako ja ti s njom baš i nisam jako dobra pa i ne znam puno o njoj. |